Sporadische berichten, mi scusi, maar ter mijner verdediging
kan ik stellen dat ik drukbezet ben. Haha “drukbezet”, wie gelooft dat nou. Nou
nou #zietnpuugn. Hij misschien wel, maar in zijn geval zou’k dat ook wel
gedacht hebben. Wy wolle mear Frysk prate, ok?!
Drukbezet is natuurlijk een overdrijfsel, maar toch steekt
er een kern van waarheid in. Die vervloekte lerarenopleiding slurpt toch wat
vrije tijd op, wat maar normaal is, hé?! Veel voorbereidings- en administratief
werk, dat SLO-boeltje. Daar zijn ze goed in precies. In een nutteloze hoop werk
geven. En dan leren ze ons ironischerwijze aan dat we huistaken en extra
huiswerk best mijden. Wat een grote farse, het hele gebeuren. Precies politici - veel uitleg, weinig nut. Dat is niet slecht bedoeld hoor (i.v.m. GAS-boetes) - ik zou gerust ook wel een publiek figuur willen zijn. Dat schept mogelijkheden bij de chickas, dat weet je toch zelf ook gerust?
Dit weekend ben ik naar Aix-la-Chapelle ofte Aachen ofte
Aken gegaan, om daar de locale (waarom is het hier wél met -k-, iemand? Ik ben
niet heel zeker van de etymologie van “lokaal”, maar twee volle vocalen in een
woord van dergelijke structuur lijkt me wel heel raar; dat het van het Latijnse
“locus” komt, lijkt me vanzelfsprekend te zijn) Kultur met grote K op te gaan
snuiven. Veel snuiven heb ik niet gedaan (in het verlengde met mijn druggebruik
totnogtoe. Het enige dat ik ooit bewust gesnoven heb, was wat peper in een
brolrestaurantje in Parijs), “Weizen” gedronken des te meer. Drie luttele euri
voor een halve liter, wat een batje?! En het fijne is, dat je kan blijven
drinken van dat smaakvol goedje. Het voelt niet echt aan als bier waarvan je
zat wordt. Ik bedoel ook niet dat het pisbier à la Heineken is, maar je merkt
bij een Hefeweizen toch dat je er een boel van kan drinken zonder problemen. En
als ik dat al zeggen kan, dan ken ik mensen die na een Partyfaß (5 Liter) nog
steeds rechtstaan. Dan kijk ik bvb. naar Antwerpen en Aalst: Jullie weten wie
jullie zijn! En de smaak zit ook enorm snor! Liever een Weizen dan een
Stella/Jupiler, om eerlijk te zijn. En één Weizen is geen Weizen.
Ik heb geen spijt dat ik naar Aken gegaan ben, ook al moet
ik tot morgen (maandag 16 december 2013) een grote taak, die blijkbaar heel
belangrijk zou zijn (50% van het puntengeheel alsook ingangsticket voor het
nutteloze examen in januari), indienen. Geen nood echter: Het meeste staat
reeds op de computer en de rest werd manueel tijdens de treinritten en
tussendoor uitgedokterd. Nu zijn we trouwens in Löwen, Louvain, Leuven, spannend!
Volgende halte is Brussel-Noord - bæh Bruxelles yukkie - met als eindhalte
Oostende.
Terug naar mijn vertelling: ’t Enige waar ik toch ietwat
spijt van heb is wat ik “maar” gezien heb: Iets te weinig tijd genomen om echt
de stad te verkennen en in boekenwinkels te kijken. Toch heeft Lars (de Duitser
waarbij ik verbleef) voor mij al op voorhand een boekje Deutsch-Isländisch; Isländisch-Deutsch van Langenscheidt (ong. 30 000 treffers) weten te verzilveren.
Fantastisch natuurlijk!
Veel details zijn er eigenlijk niet te geven voor dit korte
bezoekje: Een hoop bier gedronken, een glühwein’tje en wat whisky’s. Een
bijzonder zwaar gerecht gegeten de vrijdag (in principe veel uien, wat
spekblokjes gemengd met een geraspte kaas-ei-melk-room-achtige mix; dat alles
rond wat bakdeeg en in de oven voor een 40-tal minuten ongeveer) en een bijzonder
grote pizza gegeten de zaterdag.
Zondag dan naar het Hauptbahnhof gegaan, afscheid genomen en
toen ik in de trein zat hoorde ik onmiddellijk een Vlaams getint Nederlands.
Stante pede gevraagd of de (oudere) dames in kwestie van België kwamen of
Nederland. België - Doorgevraagd van waar precies: West-Vlaanderen! Zo zot kan
je het echt niet verzinnen; de ene uit Brugge, de andere uit Oostende. Kort aan
de babbel geraakt, ook wat technologische problemen i.v.m. Facebook op de
gsm opgelost. Ook konden ze het niet
nalaten te zeggen wat er in de titel van deze blogpost staat. Mooie wimpers heb
ik blijkbaar ook. Nu moet ik dat enkel van dames mijns leeftijdes horen en dan
zijn we vertrokken natuurlijk. En hou daar nog even de ablauttheorie in het
achterhoofd en dan kan je enkel vaststellen dat vertrokken een p-r-a-ch-t-i-g woord is voor deze situatie. Misschien dat een taalvirtuoos/-virtuose het woordspel doorheeft, maar 't zal knap worden.
Toen ik naar Aken vertrok (even een onchronologische zaak erbij
dzjaffelen) sprak ik trouwens ook in de treinrit tot Brussel-Noord met een
Brits koppel. Wat een openhartige, vriendelijke en verstandige mensen! En toch
bevestiging gekregen dat mijn Engels heel goed was. Of ze snel onder de indruk
waren of niet, ik was toch even op een rol.
Dank voor lezen, ik apprecieer het. Ik verlaat jullie
tijdelijk weeral met volgende wijze woorden:
Blogs
skrivn, n’es e bikke lik ekzoams skrivn: E momeintipnoame, mo in mien geval
ossan e stifgoeie ipnoame. Groetnis, Lennart.
