Noot 1: Ik ben deze blogpost op 14 juni 2014 beginnen schrijven, maar werd kort daarop neergeveld door klierkoorts (belangrijk voor de eerste paragraaf). Dan kon het mij even niet meer schelen. Daarop schreef ik wat verder, maar het kon mij allemaal gestolen worden. Uiteindelijk kreeg ik een tweetal artikels voor Dilemma af en wat later vond ik terug wat inspiratie voor deze blogpost dan uiteindelijk af te werken, tussen al het andere schrijfwerk. Misschien moet ik maar eens aan een kortverhaal beginnen. Of niet.
Noot 2: Op 14 september had mijn blogpostding plots 40 hits ofzo - wa de fok.
De oppassende lezer, die tevens en ook weet dat het Duitsland zal zijn dat ons met Miroslav K. een hartbrekende Ronaldo zal bezorgen, weet uiteraard dat de titel reeds een fout bevat. Maar de écht verstandige, literaire en geniale breinen (dit is een stijlfiguur overigens; pars pro toto) <zoals we zijn> (ellips) zullen ook inzien dat hier een maatschappijkritiek op taalvlak geuit wordt.
Waarom "eine Legende" en niet "ein Legende" als het over de persoon gaat? Wat belachelijk. Trouwens, waarom "eine Person" en niet "ein Person" als het over een mannelijk persoon gaat? Enorm treurig, dit sexisme. Ziekmakend. Wij, als mannen, moeten een front vormen tegen de oprukkende feminisering van deze maatschappij. Zo kan dit echt niet verder. Volgens taaletymologen van de UA (zie oudere blogposts) is er in het Duits de trend (overigens pas sinds A. Merkel de scepter zwaait) om steeds meer basiswoordenschat te vervrouwelijken. Binnenkort wordt het ook "die Kind". Dit is schrijnend in het Afrikaans, waar ze de mannelijke substantieven volledig weggelaten hebben. Ze schreeuwen om gelijkheid, maar gaan zelf met de lidwoorden gaan lopen. Ik kan toch serieus niet de enige zijn die dit niet acceptabel(,) vin(d)t? Terwijl wij als lamme makketjes ('k heb plots nood aan een lepel precies) onze pap moeten koelen met onze eigen ademstoten, omdat ze 't boelke te lang heeft laten opwarmen, verliezen we snelletjesaan grond, m'n beste kameraden. The time is now.
Bon, nu die (huehue) kritiek uitgeschreven is, kunnen we eigenlijk aan het bloggen gaan, niet? Wat is er zoal gebeurd met mijn uitermate faskilerend personage - dat is dé vraag die op ieders lip ligt te rotten, want er komt maar geen antwoord op.
Kort samengevat:
- Examens gedaan; geaced (what else);
- Klierkoorts gehad;
- "Vakantie" gehad;
- Een dak bedekt;
- Jobsearch gedaan;
- Nog niets gevonden;
- Aan eigen (academische?) projecten doorgedaan;
- Mijn mensenhaat verder ontwikkeld;
- ...
En die mensenhaat is vandaag tot zijn recht gekomen toen ik foto's op facebook zag. Alsof zij beter zouden zijn dan wij. 't Belang van Vlaanderen schrijft dat het de "buitenlanders" zouden zijn, maar ik stel vandaag vast, met spijt in het hart, dat het eerder de Belgisch-Vlaamse concurrenten zijn, die ze beter zouden deporteren naar andere oorden. Met hun domme hoedjes en slingers (neen Fonks, het gaat hier niet over de groep mensen die jij en Sjorze met een brandende gassie haten)... 't Is hier ferm gescheten met België als we zo gaan beginnen. Sommige mensen moeten eens ferm nadenken over wat ze met hun leven aan het doen zijn (niet in het minst ik, maar toch meen ik een aantal sloebers op mijn facebook hiermee ook indirect aan te sporen/spreken om hetzelfde te doen, want 't is echt van doen).
Ik rant een andere dag nog wat verder, maar dit lijkt even genoeg te zijn voor de taalkundig-literaire vriendenkring. Vervloekte internationalisering.
Nog even een mooie zegswijze voor jullie: 't Zweet van nen leegganger komt rap ip. (c)
